hoe het hier werkt…

Elk nieuw bericht dat ik plaats, over mijn belevenissen en welke honden ter adoptie zijn, komt op deze pagina terecht. Wil je alleen lezen wat ik zoal meemaak in het asiel in Rusiec, klik dan hier. En voor een overzicht van de honden klik je hier! Heb je vragen over (een van) de honden, dan zal ik die proberen te beantwoorden. Wil je een bericht ontvangen als ik op jouw reactie gereageerd heb, vink dan onderaan jouw reactie even de optie aan “Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.”
Adopties lopen via de Stichting Dutchy Adoptions (www.dutchyadoptions.com).

bas

nou wera is sinds een paar dagen in haar nieuwe huisje en ze woont nu bij een wat oudere man in rijswijk. ik heb hem al 2 keer gesproken en het gaat heel goed. ze heeft zich al aardig aangepast en hij neemt haar ook overal mee naar toe. dus ze heeft eindelijk haar plekje gevonden.

en nu bas nog. hij is al een hele tijd bij me en dat is eigenlijk onvoorstelbaar, want hij is zo lief, leuk, mooi en super. iedereen die hem leert kennen vind hem ook te gek. maar misschien komt hij op de site niet zo goed over of zo.

bas is 1 van de weinige honden die zelf beslissingen neemt, dat vind ik zo fantastisch, waar andere honden niet weten wat ze moeten doen met een nieuwe situatie en maar afwachten of weg lopen, neemt hij meteen een beslissing hoe met de situatie om te gaan. wil niet zeggen dat hij altijd de juiste beslissing neemt, maar super vind ik het wel. als je hem ook even duidelijk maakt welke reactie je van hem verwacht in de situatie doet hij het de volgende keren  ook zo. zo kwamen we een paar maanden geleden voor de eerste keer een crossmoter tegen en bas besloot dat dat iets is waar je luid blaffend achteraan moest rennen. maar dan maak je hem duidelijk dat dat niet de bedoeling is en dan doet hij het ook nooit meer en kunnen ze gewoon langs hem rijden zonder dat hij reageert. zo had hij op een gegeven moment nog een rotje geintje. 99 fietsers konden hem passeren en bij de 100ste wachte hij tot hij naast hem was en dan moest hij opspringen met een luide blaf richting fietser, eigenlijk dol komisch maar die fietser schrikt zich natuurlijk rot en valt bijna van zijn fiets. dat bedoelde bas ook helemaal niet kwaad maar vond hij zelf erg grappig. maar ook dat heb ik hem duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling is en doet hij ondertussen ook nooit meer.

hij is lief voor iedereen en gaat ook iedere hond even vriendelijk gedag zeggen en mocht de andere hond niet zo vriendelijk zijn dat draait hij zich om met een air zo van : nou dan niet, en loopt heel parmantig weer weg. ook alle mensen wil hij altijd even begroeten en vind iedereen lief, een paar maanden geleden had hij hierbij dan ook het rot geintje om sommige mensen ineens te laten schrikken met een blaf maar ook dat weet hij ondertussen dat dat niet de bedoeling is omdat hij vanwege zijn grote mensen echt kan laten schrikken. maar het is een fantastische hond, heel zelfverzekerd en rustig. met hem zou ik ook rustig een donker steegje inlopen want het is zo een hond die zijn leven voor je zou geven als het nodig is en je nooit in de steek zou laten. hij heeft een hele hoge tolerantie grens maar als het nodig is, is hij er ook voor je. ik heb nu ook een pup in huis die telkens bovenop hem springt en met hem wil spelen en dat laat hij gewoon allemaal toe, hij heeft hem zelfs nog nooit een waarschuwing gegeven. hij is een grote knuffelige teddybeer die als hij de kans krijgt bij je op schoot klimt, niks zo fijn als knuffelen.

er waren ook al 3 keer mensen in hem geintereseert maar de eerste mensen waren niet geschikt omdat zij nogal een nerveus type was en haar man juist heel onderdanig, en bas had ook geen klik met hem. en bas moet wel een zelfverzekerde en rustige leider hebben. de tweede mensen die interesse hadden leken een lot uit de loterij. ze hadden zelf een hondenschool en een stuk land, een super de super website waar alles fantastisch was en het klonk ideaal, maar na 2 dagen zagen ze op de site een andere hond die nog in polen in het asiel zat waar ze meteen helemaal verliefd op werden en dus voor hem gingen. helaas voor bas dachten we. nou niks is minder waar dus. de hond is gekomen op zondag avond en op maandag middag hingen ze al boos bij de stichting aan de lijn dat de hond niet met katten overweg kon en onmiddelijk weg moest. dit is een oudere hond die net in het asiel was gekomen en zijn hele leven gewoon in een huis bij mensen had gewoont en dus geen problemen had, en als je dan een hondenschool hebt moet het toch een koud kunsje zijn om hem even te laten wennen aan de katten. ik ben geen hondentrainer maar honden aan katten laten wennen doe ik al jaren en is ook echt niet zo moeilijk vind ik. het moeilijkste geval wat ik ken heeft 3 weken geduurt maar dat was toen ook goed. maar goed de hond moest meteen weg na nog geen 24uur en anders zouden ze hem zolang in het fietsenhok doen. onvoorstelbaar!!!. de stichting heeft alles af gebeld voor een plaatsje voor hem want dat is niet zomaar geregeld natuurlijk, maar ze heeft het voor elkaar gekregen en die mensen konden hem de zelfde avond nog weg brengen. toen ze die mensen belde om dat door te geven hadden ze de hond al naar een pension gedaan. wat voor een rare mensen. ze hebben de hond geen enkele kans gegeven, de hond komt uit een stressvolle situatie en heeft natuurlijk een paar dagen nodig om te wennen, maar om hem binnen 24 uur af te schrijven, in een pension te dumpen, terwijl je een hondenschool hebt en honden van andere mensen traint gaat mij boven de pet. zulke mensen zouden helemaal geen dieren moeten mogen hebben, want bij het eerste de beste probleempje doen ze ze weg. en dat traint dan honden!

het komt natuurlijk best wel eens voor dat het na een paar weken toch niet gaat met een hond en dat hij dan terug komt, maar je probeert het eerst toch. de honden zijn in het asiel natuurlijk niet zich zelf, er is veel stress, frustratie en agresievieteit en als je zo een hond mee neemt uit die situatie word het een hele andere hond. ik heb veel honden toen ik in polen was even mee genomen uit het asiel naar buiten en de meeste drukke, wilde honden veranderde binnen een minuut zo gauw ze buiten waren en werden rustige honden die lekker liepen te snuffelen en te genieten. dus daarom is het heel moeilijk om een hond in het asiel in te schatten wat zijn karakter is en kunnen er wel eens inschattings fouten gemaakt worden.

maar goed je zult begrijpen dat ik heel blij was dat bas niet naar deze mensen was gegaan. de derde mensen zochten een hond die met de kinderen wilde spelen met ballen en stokken en mee kon op de zeilboot en op vakantie en van alles. en daar vond ik bas niet geschikt voor omdat hij al wat ouder is en niet meer zo heel erg actief om met kinderen met ballen en stokken te spelen en hebben we ze aan geraden dat ze beter naar een jongere hond konden zoeken. dus nu is bas nog steeds hier, en heel erg vind ik het niet want hij is zo fantastisch, helemaal mijn type hond qua karakter, maar het zou voor hem natuurlijk wel heel fijn als hij een definitief huisje en mensen zou vinden.

hier is nog een filmpje van mijn grote kanjer, teddybeer.

http://youtu.be/4HIsDH11iwY

wera aan het woord!

hoi mijn naam is wera en ik ben een pools meisje, teminste ondertussen ben ik al een dame op leeftijd. en ik ben zo als jullie het noemen een pechvogel. vroeger leefde ik in polen op straat en dat was een hard leven, voor eten moest ik in de buurt van mensen komen en die waren niet erg vriendelijk voor me ze gooiden altijd stenen, stokken en andere dingen naar me toe om me te verjagen. vaak werd ik geraakt en dat deed erg pijn, terwijl ik  alleen maar wat wilde eten. toen ik werd gevangen zat ik ook onder de wondjes, schramen en bultjes. ik werd toen overgebracht naar het asiel en dat was wel even schrikken hoor, al die honden die daar zitten en ik werd niet erg vriendelijk door ze begroet maar met een hoop geblaf en drukte, maar na een paar dagen begon dat wel te wennen en heb ik me aangepast. ik had ook een vrij grote kennel gekregen en langzaam geneesde mijn wondjes en begon ik in te zien dat deze mensen me niks deden, maar vertouwen deed ik ze nog niet, en ik was erg onzeker. op een gegeven moment toen de mensen niet oplette heeft een andere hond me aangevallen en gebeten en daarbij heeft zij een stuk van mijn ene oor eraf gebeten. dat was heel erg eng, het deed niet zo een pijn maar ik bloede wel heel erg, en was helemaal rood.

ik weet niet hoe lang ik al in het asiel was maar op een gegeven moment bleken er mensen in nederland interesse in mij te hebben en wilde me graag adopteren. alleen deze mensen hadden katten en daar moest ik wel mee overweg kunnen. toen heeft iemand van het asiel een andere hond die op mij leek getest met de katten in het asiel, en wat bleek, hij kon niet met ze overweg en wilde ze jagen, met als gevolg dat ik niet geadopteerd werd en er bij mijn naam kwam te staan dat ik niet met katten kan. en dat is dus helemaal niet waar, ik heb helemaal geen probleemen met deze dieren en vind ze prima, maar ja door deze domme fout werd mijn kans om een huisje te vinden natuurlijk een stuk minder.

na verloop van maanden, jaren had ik geen zin meer en wilde weer weg naar buiten omdat ik op straat leefde vond ik die kennel maar niks en wilde beweging. toen ben ik in een onbewaakt ogenblik lekker over het hek van mijn kennel geklommen, dat was voor mij een koud kunstje, en liep ik lekker over het terrein van het asiel. achteraf niet mijn beste beslissing want over de muur van het asiel ben ik niet gekomen, en na dat ze me gevangen hadden werd ik nu in een gesloten kennel gestopt, die is maar 3 bij 2,5 meter en na 10 stappen ben je aan de andere kant, dus ging ik er nogal op achter uit. en daar bleef ik ook maar zitten, dag in dag uit, nooit mocht ik eruit en bijna nooit kwam er iemand langs die even met me knuffelde. ik kreeg water en eten en dat was het. het asiel ligt afgelegen en er kwamen ook haast nooit mensen voorbij, dus het enigste wat ik kon doen was liggen en wachten.

op een gegeven moment kwam er een vrouw uit nederland en die bleef 2 maanden bij ons in het asiel, die vond ik wel erg lief, die gaf me knuffels en lekkertjes en is zelfs een keer met me gaan wandelen. toen die al een tijdje hier was kwam er nog een vrouw, die bleef een paar dagen en die vond mij zo ontzettend lief dat ze heel vaak langs kwam om met me te knuffelen, en dat vond ik ondertussen zo fijn, dat knuffelen want ik was niet meer zo onzeker en bang van mensen en wist dat het ook heel fijn kon zijn om bij mensen te zijn. ik heb toen mee gekregen dat deze vrouw me misschien wilde opvangen als pleegmama, en dat ik dus naar een huis toe zou gaan. toen die vrouw weg was werd ik door die andere vrouw getest met katten en toen kwamen ze er dus achter dat ik absoluut geen problemen met deze wezens heb, en kon dat van mijn naam af zodat er meer kans was dat ik geadopteerd werd. en dat zou wel heel leuk zijn geweest als ik naar die vrouw toe mocht, mocht ja want helaas voor mij werd ze helemaal verliefd op een andere hond die ze wilde adopteren, fijn voor die andere hond maar voor mij was er dus geen plaats meer.

kort daarna had ik er ook geen zin meer in en heb de hoop opgegeven. ik kwam haast niet meer uit mijn huisje vandaan, zelfs niet als ze met me wilde knuffelen en het hoefde van mij niet meer. die vrouw uit nederland is kort daarop vertrokken en toen werd het nog saaier in het asiel. er waren zoveel honden in de asiels dat er geen genoeg geld meer was voor eten en kregen we nog maar eens in de twee dagen eten. slechter kon het niet worden.

zo heb ik nog een paar maanden geleeft, teminste ik was aanwezig tot opeens mijn kenneldeur open ging en ik een halsband en riem om kreeg en mee uit mijn kennel werd genomen een auto in, geen idee wat er ging gebeuren maar spannend was het wel. na een rit van ongeveer 2 uur kwamen we aan bij een ander asiel en daar zaten nog veel meer honden, wel een stuk of 250 en het was er een drukste van jewelste, je had de hele dag wat te kijken en er waren ook een heleboel mensen hier, dus saai was het niet meer. na een paar weken kwam er s’ochtens een busje en daar ging ik met nog 9 andere honden in. nu heb ik al heel veel honden zien vertrekken met zo een busje, en die ik ook nooit meer terug heb gezien, maar ergens voelde ik dat dit oke was, geen idee wat er ging gebeuren maar het was goed.

na een hele lange dag in dit busje kwam ik s’avonds eindelijk aan bij: ja hoor wat een verassing, bij die vrouw uit nederland die twee maanden in het asiel was. die werd nu mijn pleegmama. ik moest bij haar het huis binnen, wat wel eng was natuurlijk want ik was nog nooit in een huis geweest, maar nog een verassing want binnen was de grote bas, die ik ook nog uit het asiel kon en ik was zo blij om hem te zien. ik was doodmoe en ben bij hem in de mand geklommen en eerst maar gaan slapen. de dagen erna heeft bas me ook heel erg geholpen met hoe hier alles in zijn werk gaat, en waren we meteen de beste maatjes. ieder dag gingen we wandelen met mijn pleegmama en nog veel meer honden en ik had ineens een heleboel vrienden en genoot volop. de eerste paar dagen had ik wel spierpijn want ik had natuurlijk jaren niet gelopen maar wat maakt dat uit als het leven ineens zo fijn is.

na een paar weken moest ik naar de DA en daar bleek dat ik een knobbeltje bij een van mij tepels had en dat ik geopereert moest worden, oh hemeltje wat eng. 2dagen later was het zo ver en ging ik onder het mes. ze kwamen 2 knobbeltjes tegen en hebben die weggehaald en ze hebben meteen mijn tanden schoon gemaakt en mijn nagels geknipt want die waren zo lang dat ik haast niet meer normaal kon lopen. mijn pleegmama heeft heel goed voor me gezorgd daarna en in de tussen tijd was er een vrouw gekomen die me heel graag wilde leren kennen. zo nadat ik was herstelt is die gekomen en ik mocht haar heel graag en ook zij was weg van me en zei dat ze me heel graag wilde adopteren. joepie! maar de volgende dag belde ze dat ze eerst de uitslag van de DA wilde afwachten omdat de knobbels waren opgestuurd voor onderzoek en ze wilde weten dat het geen kanker zou zijn. dus nog maar even wachten. de uitslag liet op zich wachten en mijn pleegmoeder zou voor 3 weken naar duitsland gaan, dus ik moest ondergebracht worden. toen heeft deze vrouw gezegt dat zij mij wel wilde opvangen, maar de volgende dag zag ze er van af omdat ze zich anders teveel aan me zou hechten en als ik dan toch kwaadaardige cellen zou hebben ze me niet meer zou willen missen. dus ben ik naar een hele lieve vrouw in lelystad gegaan en daar heb ik het ook prima naar mijn zin gehad.

toen de uitslag van mijn onderzoek kwam bleek alles helemaal goed te zijn en zijn er geen kwaadaardige cellen gevonden. joepie de poepie ik ben gezond. ze hebben meteen die vrouw gebeld die me wilde adopteren, en wat was ze blij, en ze zei nog dat ze haar hondje dan nog voor de kerst thuis zou hebben. maar de volgende dag belde ze dat ze eerst het rapport van de DA wilde hebben. oke dat heeft de DA naar haar opgestuurd en nu zou er toch niks meer in de weg moeten staan dat ik naar mijn definitieve huisje mag verhuizen. nee hoor helaas nadat ze het rapport heeft gekregen stuurde ze een mailtje dat ze het toch een grote beslissing vond gebaseerd op 1 huisbezoek en dat ze me alleen wilde adopteren als ik eerst op proef kwam. toen is mijn pleegmama ontploft en heeft gezegd dat ik niet naar die twijfelmiep mag. omdat het voor mij niet goed is om bij zo een twijfelmiep te gaan wonen, omdat ik soms ook nog wel onzeker kan zijn.

dus na die 3 weken mocht ik weer lekker naar mijn pleegmoeder toe en lekker naar bas, de poezen en al mijn andere vriendjes. toen ineens waren er zomaar 5 mensen die me graag wilde leren kennen en misschien adopteren. de eerste die had gereageert was een jonge vrouw met een jong kindje. leuk want ik vind kinderen leuk. alleen had ze nog een begrafenis van het weekend in spanje en kwam dinsdagochtend terug en kwam dan meteen s’avonds. ik vond ze heel leuk en heb veel met haar geknuffeld en het kindje kusjes gegeven, ze is met me wezen wandelen en was helemaal verliefd op me. ze zou me die vrijdag komen ophalen. ja hoor je raad het alweer, de volgende ochtend belde ze op dat zij helemaal weg is van me maar dat haar zoontje me niet leuk vond en me niet wilde hebben, tot huilens aan tot heeft hij geweigerd, dus heeft ze de slimste beslissing genomen om me niet te nemen. die andere mensen die gereageert hadden hebben een week moeten wachten en die hadden ondertussen al andere honden gevonden. en nu is het al weken stil voor mij, er komt niemand.

nu heel eerlijk is het niet zo erg want ik heb hier alles wat ik wil, mijn vriend bas is hier, een warme mand, twee keer per dag een warme maaltijd, iedere dag uit wandelen met een heleboel honden, ik heb ondertussen een conditie van een jonge hond en een pleegmama die me begrijpt. ik vind ook iedereen die ik tegen kom en ontmoet erg lief en aardig, en zij mij ook. dus ik ben gelukkig.

maar zo heel stiekem droom ik ook wel eens van een mens helemaal van mij alleen die heel veel van me houd en me lekker verwent de laatste jaren want dat heb ik nog nooit gehad. maar dat pechvogel kunnen we veranderen in geluksvogel!!!

http://youtu.be/k-PcD9ZWJCo   hier nog een filmpje van wera.

hello

weer even een berichtje van de gang van zaken. kiri woont ondertussen in belgie bij hele lieve mensen, en het gaat ook erg goed en ze zijn erg gek met hem.

bas was ook door mensen geadopteerd, maar hij was nogal de weg kwijt door alle veranderingen van verhuizen van het rustige asiel in rusiec naar het drukke leven hier in nederland, dat hij niet goed wist waar hij aan toe was en erg onzeker en nerveus was geworden, en de mensen die hem hadden geadopteerd waren al wat ouder en wisten niet goed hoe er mee om te gaan. dus bas is vorige week woensdag terug gekomen en nu bij mij in huis.

het gaat ook al fantastisch met hem, hij had even iemand nodig die hem vertelde hoe het hier werkt, wat de grenzen zijn en wat er van hem verwacht word, en nu doet hij het super. hij is rustig, relaxt en een grote teddybeer, buiten met alle andere honden vind hij het steeds leuker worden en begint hij al een beetje te spelen, hij loopt ook al los en geniet er volop van. hij heeft hele mooie mysterieuse ogen en is schitterend om te zien. hopelijk komt er ook snel een leuk huisje voor hem.

 

 

 

 

doordat bas dus plotseling terug kwam moet wera helaas langer in het asiel in polen blijven, dat vind ik wel erg balen, want ik had me erg op haar verheugd, en vind het zo sneu omdat ze zo down is. maar ze komt nu 14 oktober dus dat schiet ook al op. ze hebben haar ook al naar het grote asiel gehaald, zodat ze even wat meer afleiding en leven om zich heen heeft en hopelijk leeft ze dan al weer een beetje op.

verder gaat hier alles zijn gangetje en zijn we weer lekker aan het werk met alle hondjes. op 12-12-2012 om 12uur gaat mijn zus marilda in oost duitsland trouwen met haar vriend, dus dan ga ik met mijn moeder, mijn zus carla en mijn neefje kamal die kant op voor een feestje. ze hebben vorige week pas de afspraak gemaakt op het stadshuis en ik vind het wel heel grappig dat die datum en tijd nog gewoon vrij was, maar wel erg leuk natuurlijk, die datum vergeet je nooit meer.

2 weken geleden ben ik ook bij charley en bij kayo [een van de pups van kelly] op bezoek geweest en het gaat ook super de super met ze en hebben al helemaal hun plek gevonden. binnen kort even kijken of ik ook bij de andere kinders van kelly op bezoek mag komen want ik ben wel heel benieuwd hoe die er nu uit zien en hoe het met ze gaat. vooral dowan ben ik benieuwd naar omdat hij al zo een grappig kereltje met van die grote kromme poten was als puppie. toen liep hij al zo stoer. maar ik houd jullie op de hoogte.

 

grundig [m] 8 jaar 33cm GEADOPTEERD

grundig is een al wat ouder mannetje, maar hij is heel actief en speels. zeer vrolijk en lief en gaat graag wandelen. hij vind teefjes heel leuk maar reutjes houd hij niet zo van, ook is hij geen vriend van katten, hij is wel gek op kinderen en knuffelen.

gevonden

nou charley heeft ook zijn definitieve huisje gevonden. het heeft even geduurd, maar dat lag niet aan gebrek aan interesse. er hebben veel mensen gereageerd, maar daar was de passende niet bij. op een gegeven moment heb ik een filmpje van hem geplaatst met een pup, en dat filmpje was binnen 4 dagen 342 x bekeken. dat had ik nog nooit meegemaakt. toen hebben er ook 6 mensen tegelijk gereageerd, maar die werden het ook niet. hij was zo populair dat we in de luxe positie zaten dat we konden uitkiezen waar hij heen zou gaan. uiteindelijk zijn het een jong stel met twee kinderen van 3 en 8 jaar geworden, die ook lekker actief zijn en gaan fietsen, skeeleren en cursussen met hem gaan doen. dus beter kan het niet. wanda had gezegd dat hij 7 jaar is maar dat klopte echt niet. in zijn paspoort stond dat hij 3 jaar is en dat past er beter bij dan 7 want hij is nog zo actief en speels en leergierig, dus hebben ze hopelijk nog hele vele jaren met hem.

dit is het filmpje met de pup, wat zoveel werd bekeken.

en een foto van zijn nieuwe kindje waar hij nu bij mag wonen.

 

 

 

 

 

kiri uit rusiec is nu al een paar weken bij me en dat is een snoepie, ik heb zelden een hondje meegemaakt met zo een zachtaardig karakter. hij is ontzettend lief en knuffelig en als je maar langs hem loopt gaat hij er meteen  voor liggen om geknuffeld te worden. hij kan ook echt met alle honden overweg en is buiten 1 van de snelste en hij loopt te rennen dat het een lieve lust is, hij vind het prachtig. hij kan heel goed met mijn amira overweg en die spelen dat ook heel veel samen. het is ook een heel mooi hondje en veel mensen spreken je daar ook over aan. hopelijk komt voor hem ook snel het perfecte huisje.

 

 

verder komt volgende maand wera naar me toe in de opvang. dat is ook zo een grote knuffelbeer. ze zit al erg lang in het asiel en dat komt waarschijnlijk omdat de verkeerde hond in haar naam is getest waardoor er bij haar dingen kwamen te staan die niet klopte, zoals dat ze bijvoorbeeld niet met katten kan, terwijl ze dat juist prima kan. ze zit nu ook al heel lang in zo een kleine kennel 24 uur per dag. dag in en dag uit, dat ze het aan het opgeven is, en dat is echt doodzonde van deze hond want ze is een echte gezinshond en heel mooi om te zien. dus hopelijk kan ze snel komen en kan ze eindelijk aan een leven beginnen dat ze verdient.

dit is een filmpje van wera.

 

 

 

 

 

delano, bas en grubasek zijn ook geadopteerd, en zo langzaam raakt mijn hondenpagina aardig leeg. maar he, daar deden we het ook voor.

 

 

 

 

 

 

 

wat ik wel vreemd vind is dat cutie er nog steeds zit, want zijn filmpje word zo vaak bekeken en er waren ook al wat reacties voor hem, maar hij zit er nog steeds, en hij is toch wel heel schattig. maar als kiri geadopteerd is denk ik dat hij maar hier moet komen, dan kunnen de mensen hem in het echt zien en zal hij wel snel een huisje vinden. maar voor charley ben ik erg blij, al mis ik hem wel natuurlijk.

mama is ook weg

mama kelly is vandaag ook vertrokken naar haar nieuwe huisje. met haar 4 mannen gaat het fantastisch, en de mensen waar ze nu wonen zijn erg blij met ze, en ze doen het super goed. jo jo en musta zijn ook in de zelfde familie gebleven en zien elkaar dus regelmatig en zijn dan ook minstens een uur lang helemaal door het dolle, en lopen te rennen en te spelen dat het een lieve lust is, om vervolgens totaal uitgeteld met elkaar te gaan slapen.  en nu is kely dus ook begonnen aan haar nieuwe leventje bij 2 lieve mensen, en ik heb net al een telefoontje gekregen dat het heel goed gaat en dat ze lekker op schoot ligt te slapen.

charley is dus nu 2 dagen bij me, en het is nog steeds een grote schat. donderdagavond heb ik hem bij mijn zus opgehaald en toen schrok ik wel even, want hij is zo mager geworden. dat was hij in polen niet en nu zie je al zijn ribben. ik ben een beetje bang dat ze misschien sinds ik weg ben niet zo goed te eten hebben gekregen, want toen ik er was hebben ze natuurlijk iedere dag veel voer gehad, en misschien om geld te besparen hebben ze nu minder gekregen en weer veel rijstebrij. ik ben hem veel aan het bijvoeren en hoop dat hij snel weer wat vlees op zijn botten heeft. verder doet hij het ook echt fantastisch, hij heeft zich al helemaal aangepast alsof hij niet anders gewent is. hij vind het prachtig om met alle honden mee te gaan  en leeft zich lekker uit, en loopt flink te rennen. hij luistert heel goed en begint water nu al leuk te vinden en loopt er al vol vertouwen in. hij is lief voor iedereen en ook gek met kinderen. kortom een probleemloze hond. je ziet ook echt aan hem dat hij gelukkig en blij is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nu verder iedereen weg is behalve charley komt bij het volgende transport kiri naar me toe. dat vind ik ook heel fijn want dat is een heel lief, schattig en zachtaardig hondje, dat altijd heel grappig tegen het hek op staat en dat met zijn hele onderlijf staat te kwispelen, alsof hij staat te dansen. zo grappig. hij speelt ook zo graag met andere honden, dus dan kan hij hier even zijn hart ophalen, alleen is hij zo mooi en lief dat ik denk dat hij wel niet zo lang bij me zal blijven. maar voor hem natuurlijk alleen maar beter. ik hoop alleen dat hij niet ook zo mager is want dan ga ik me echt zorgen maken.

charley komt

het is zo ver, zondag komt charley van rusiec naar nederland. het was nog even spannend of het ging lukken omdat ik natuurlijk al 6 opvang hondjes in huis had, maar daar zijn er nog maar 2 van over. en omdat ik een paar dagen weg ben, maar mijn zus carla is een wereldmeid en is bereid om hem de eerste paar dagen op te vangen tot ik weer terug ben. dankjewel he zusie!!! anders had hij nog een maand moeten wachten voor hij kon komen. dus super leuk dat hij komt, en ik vind het al helemaal spannend. dus mochten er mensen geintereseerd zijn in charley, kunnen ze hem vanaf juli komen bezoeken. en dan hoop ik dat hij een super huisje krijgt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verder zijn mimi, dowan en jo jo ook geadopteerd, dus die hebben allemaal een fijn huisje gevonden. met kelly gaat het ook nog steeds super en ze vind het ook niet erg als er weer een kindje van haar weg gaat. ze heeft een nieuwe grote liefde. BOZO de kat. wie weet komen er wel mensen die haar willen adopteren samen met bozo. je weet maar nooit.

hier nog een filmpje van kelly en bozo:

pups

nou het normale leven is weer begonnen, en afgelopen week ben ik weer aan het werk gegaan, ik heb niet zoveel geluk gehad met het weer, maar veel regen en koud. het is wel heel leuk om alle hondjes weer te zien, en hoe leuk ze het vinden om mij ook weer te zien.

met de pups gaat alles goed, en ze groeien lekker door. gisteren zijn ze ingeent en gechipt, dus ze zijn klaar voor hun nieuwe leven. kayo is al geadopteerd en word volgende week zondag opgehaald, en mag bij hele lieve mensen in maassluis gaan wonen.

hier nog een filmpje van de pups en bozo [de kat] en de andere kinders.

over een paar weken komt misschien charley naar nederland, ik moet alleen even kijken hoeveel hondjes ik dan nog in huis heb, want als iedereen er nog is, gaat het helaas nog niet. en hij komt waarschijnlijk de 24ste aan, en dan ga ik net een paar dagen naar duitsland, dus dan moet ik nog even kijken of iemand hem een paar dagen kan en wil opvangen. maar goed dat wachten we allemaal maar even af.

milly [v] 56 cm

milly is een actieve, mooie maar wat angstige hond en heeft echt even tijd nodig voor je haar kan aanraken. ze heeft veel energie.

kayo [m] 6 weken GEADOPTEERD

kayo is de zoon van kelly en de broer van dowan, musta en jojo (geboren op 16 april 2012). hij is het schatigste van de vier en een beetje langharig. hij zal waarschijnlijk een kleine hond blijven.